بیماری پارکینسون به عنوان دومین بیماری استحاله عصبی وابسته به سن است که بیش از ده میلیون نفر در سطح جهانی درگیر آن هستند. تنها در آمریکا، هزینه سالیانه نگهداری این بیماران 21 میلیارد دلار است. این بیماری حاصل از بین رفتن بیش از 80 درصد سلولهای مولد دوپامین در مغز است. تاکنون از روشهای دارویی و تحریک عمقی مغز برای کاهش نشانههای بیماری استفاده شده است، ولی این تیمارها تنها به صورت موقت سبب کاهش برخی نشانههای بیماری میشوند. امروزه سلول درمانی به عنوان روشی موثر در درمان پارکینسون مطرح می شود. تاکنون از سلولهای عصبی مشتق از جنین سقط شده آدمی برای درمان استفاده شده است، به طوری که حتی 24 سال بعد از پیوند سلول به مغز بیماران، سلولهای پیوندی مولد دوپامین در مغز آنها با عصب دهی فراوان دیده شده است. با این وجود، تهیه سلولهای عصبی از جنین سقط شده بسیار مشکل است. یک روش نوین، تولید سلولهای مولد دوپامین از سلولهای بنیادی جنینی است. سلولهای بنیادی جنینی، سلولهای بنیادی پرتوانی با قابلیت تولید انواع سلولها و با تکثیر نامحدود هستند. خوشبختانه محققان پژوهشگاه رویان موفق به تولید سلولهای مورد نظر شدهاند که در مدل میمونهای پارکینسونی، سبب بهبود آنها با تکرار پذیری بالا شده است. این بهبود نه تنها در سطح رفتار، بلکه با اسپکت- سی تی نیز تایید شده است. لذا در ادامه پروژه هدف ما تولید سلولهای مولد دوپامین از سلولهای بنیادی جنینی تحت شرایط GMP و بهکارگیری آن در کارآزمایی بالینی به بیماران پارکینسونی در کارآزمایی بالینی فازهای 1 و 2 است.
با توجه به تولید سلولهای بنیادی رویانی در مقیاس بالینی در پژوهشگاه رویان و فراهم شدن فضای کلین روم، تولید سلولهای پیش ساز دوپامینرژیک تحت شرایط GMP در حال حاضر مقدور است و شرایط انجام کار آزمایی بالینی میتواند مهیا شود.